چسبهاي نواري خودچسب

(معرفي ، شناخت و راهكارهاي ساده جهت انتخاب نوارچسب مناسب)

 ناصر توفيقي زواره

                                                                                                             شركت آرين پك 

الف) مقدمه              

در دنياي امروز، يكي از پر مصرفترين لوازم بسته بندي نهايي انواع محصولات كارتن است. كارتن ها با

 ضخامت هاي متفاوت ورق ميتواند براي بسته بندي محصولاتي با وزن ها، ابعاد و حساسيتهاي  متفاوت بكار رود.

براي بسته بندي محصولات حساس ميتوان از كارتن هاي پلاستيكي (كارتن پلاست ) كه مقاومت بيشتري در برابر عوامل محيطي بخصوص رطوبت دارند استفاده كرد.

كارتن ها از نظر شكل در انواع مختلف توليد ميشوند ولي نوع معمولي (چهار درب در بالا وپايين) بيشترين كاربرد را دارد.

در بيشتر موارد جهت بستن درها از چسب هاي نواري استفاده ميشود( كاربرد چسب مايع و منگنه در صنايع غذايي ممنوع است).

اين چسب ها در نوع و تيپ هاي مختلف توليد ميشود كه بعضي از آنها در بسته بندي كارتن ها بكار ميرود.چسبهاي خود چسب اولين بار دراواسط قرن نوزدهم ميلادي درجراحي بكارگرفته شد . نوارهاي پارچه اي را با چسب مايع طبيعي روكش ميكردند. در اوايل قرن بيستم با روكش مايع چسب روي نوارهاي كاغذي از آنها در صنعت اتومبيل(رنگ آميزي) وسپس بسته بندي كارتن  استفاده ميشد.

هلیوگراور یا همان روتوگراور، هر چند مراحل آماده سازی این نوع چاپ بسیار گرانتر از انواع دیگر چاپ مثل افست و فلکسو میباشد، اما برای چاپ ایده آل به شکل رول بر روی BOPP و موادی از این قبیل، برای شما بهترین انتخاب محسوب میشود.

بخصوص اینکه مصرف لفافهایی از این نوع برای کارخانجات تولیدی همیشگی و با تیراژ بالا باشد. دلیل آن هم این است که با سیلندر تهیه شده، و میتوان در تیراژ میلیونی چاپ کرد در حالی که در روش افست برای تیراژهای بالا بایستی زینکهای مجدد تهیه کرد.

در اواخر قرن هفتم هجری (اواخر قرن 13 میلادی)، خالی شدن خزانه کیخاتو - ایلخان مغول در ایران- فکر او و وزیرش صدر جهان را به خود مشغول کرده بود. عزالدین مظفر از نزدیکان صدر جهان که از وجود پول کاغذی در چین خبر داشت، به کیخاتو پیشنهاد داد که پول کاغذی را در ایران رواج دهد. کیخاتو هم دستور داد که مردم زر و سیم را به «چاوخانه» تحویل دهند و بجای آن پول کاغذی «چاوه» بگیرند.

این دستور باعث ناراحتی  شدید مردم شد و چنان آشوبی به وجود آورد که کیخاتو بلافاصله مجبور شد این فرمان را لغو کند و به این ترتیب، انتشار اولین اسکناس ایرانی بدون اینکه جریان کامل پیدا کند متوقف شد.

به گزارش بانکی دات ای ار اولین اسکناس رسمی ایران توسط بانک شاهنشاهی ایران - که طبق قرارداد رویتر، حق انحصاری نشر اسکناس به آن اعطا شده بود - انتشار یافت. این اسکناس‌ها در ابتدا چندان مورد اقبال عمومی قرار نگرفت و بنابراین از طرفی دولت انگلستان، اسکناس‌های دولت شاهنشاهی را تضمین کرد و از سوی دیگر مجلس شورای ملی، با تصویب قانونی، استفاده از اسکناس‌های دولت شاهنشاهی  را اجباری کرد.

بانک شاهنشاهی تا سال 1309 هجری شمسی به فعالیت خود در زمینه نشر اسکناس ادامه داد. در این سال، امتیاز حق انحصاری نشر اسکناس، به مبلغ 200 هزار لیره انگلیس توسط دولت ایران خریداری شد و به بانک ملی ایران واگذار گردید و اولین اسکناس بانک ملی، در اول فروردین ماه سال 1311 (تنها 75 سال قبل) منتشر شد.

بانک ملی تا سال 1339 اقدام به نشر اسکناس کرد ولی در آن سال، با تاسیس بانک مرکزی ایران، حق انحصاری نشر اسکناس به بانک مرکزی محول شد. با این توضیح که چاپ اسکناس تا سال 1362 در خارج از کشور (عمدتا در كشور انگلستان)و به سفارش ایران انجام می‌شد و از آن سال، چاپ اسکناس در کشور شروع شد. ضمن اینکه تا حدود 6 سال پیش، کاغذ اسکناس به‌طور کامل از خارج از کشور وارد می‌شد که با تأسیس کارخانه تولید کاغذ اوراق بهادار، تمامی اسكناس ها روی كاغذ ایرانی به چاپ می رسد

امروزه اسکناس در ایران با دستگاه های مدرن چاپ و بالاترین ضریب امنیت به چاپ می رسد.